Ορθοδοντικός στην Κέρκυρα

Η πρώτη επίσκεψη στον ορθοδοντικό καλό είναι να γίνεται στην ηλικία των 6–7 ετών. Προληπτική θεραπεία που εφαρμόζεται σε μικρή ηλικία μπορεί ν’ αποτρέψει τη χειροτέρευση του προβλήματος ή και ακόμη να εξαλείψει την ανάγκη της ορθοδοντικής θεραπείας σε μεγαλύτερη ηλικία. Είναι λάθος να περιμένουμε το παιδί να χάσει τα νεογιλά δόντια προτού το πάμε στον ορθοδοντικό, διότι υπάρχουν σαφή πλεονεκτήματα στη διόρθωση ορθοδοντικών προβλημάτων σε νεαρή ηλικία. Προβλήματα που δεν διορθώνονται νωρίς μπορεί να είναι δυσκολότερο να αντιμετωπισθούν αργότερα. Ο ορθοδοντικός μόνο μπορεί να κρίνει τον κατάλληλο χρόνο έναρξης της θεραπείας.

Η Ορθοδοντική δεν είναι μόνο για τα παιδιά, όπως νομίζει πολύς κόσμος. Ο ορθοδοντικός ασθενής μπορεί να είναι οποιασδήποτε ηλικίας. Βέβαια υπάρχουν ορισμένες διαφορές στο σχέδιο θεραπείας, διότι η ηλικία παίζει κάποιο ρόλο. Στους ενήλικες ασθενείς, τα δόντια μετακινούνται πιο αργά από ότι στα παιδιά και η θεραπεία μπορεί να διαρκέσει περισσότερο χρόνο. Η άριστη συνεργασία που δείχνουν όμως οι ενήλικες ασθενείς συχνά εξισορροπεί το παραπάνω μειονέκτημα. Η αύξηση του προσώπου και των σιαγόνων δεν μπορεί να επηρεασθεί πλέον, και προβλήματα που θα μπορούσαν να αντιμετωπισθούν, σε νεαρή ηλικία μόνο με ορθοδοντική ικανοποιητικά, πιθανόν τώρα να απαιτούν μια αρκετά πιο πολύπλοκη παρέμβαση.

Τα ίσια δόντια καθαρίζονται ευκολότερα και έτσι είναι πιο υγιή, πράγμα που σημαίνει ότι θα διατηρηθούν στο στόμα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Αν σε μεγαλύτερη ηλικία χρειασθεί να γίνουν κάποιες γέφυρες ή σφραγίσματα, γίνονται ευκολότερα σε ίσια παρά σε στραβά δόντια. Τα υγιή δόντια διευκολύνουν στη σωστή μάσηση και διατροφή. Όμορφα δόντια μας δίνουν ικανοποίηση, θάρρος και αυτοπεποίθηση.

Οι παράγοντες που ευθύνονται για το στράβωμα των δοντιών χωρίζονται σε κληρονομικούς και περιβαλλοντολογικούς. Για παράδειγμα, ορθοδοντικά προβλήματα που προέρχονται από συνύπαρξη μεγάλων δοντιών σε μικρή γνάθο οφείλονται σε κληρονομικούς παράγοντες. Περιβαλλοντολογικοί είναι οι παράγοντες που επηρεάζουν τα δόντια μετά τη γέννηση, όπως πιπίλισμα δακτύλων, πρόωρη απώλεια παιδικών δοντιών και στοματική αναπνοή.

Η μετακίνηση των δοντιών επιτυγχάνεται με την εξάσκηση ελαφρών δυνάμεων που εφαρμόζονται με την ενεργοποίηση των συρμάτων. Η άσκηση των δυνάμεων προς την κατάλληλη κατεύθυνση μετακινεί τα δόντια στην επιθυμητή θέση. Απαραίτητη λοιπόν προϋπόθεση είναι να ασκούνται αυτές οι δυνάμεις σταθερά καθ’ όλη τη διάρκεια της θεραπείας.

Η τοποθέτηση των ορθοδοντικών μηχανισμών γίνεται χωρίς τοπική αναισθησία και δεν είναι καθόλου επώδυνη. Ο ασθενής αισθάνεται ελαφρύ πόνο μετά από μερικές ώρες, ιδίως κατά τη μάσηση. Η συγκεκριμένη ενόχληση κρατάει 3-4 μέρες και σταδιακά φεύγει.

Η ορθοδοντική δεν αποκλείει αθλητικές ή άλλου είδους δραστηριότητες. Σε μερικά αθλήματα, όπου υπάρχει φυσική επαφή μεταξύ των παιδιών (π.χ. ποδόσφαιρο, μπάσκετ κ.ά.), μπορούν να χρησιμοποιηθούν προστατευτικά «προφυλακτήρες του στόματος» (mouth guards). Σε μερικές περιπτώσεις, η ομιλία μπορεί να επηρεαστεί για 2-3 μέρες.

Η διάρκεια της θεραπείας ποικίλλει από λίγους μήνες έως και λίγα χρόνια ανάλογα με την περίπτωση. Ένα εύλογο χρονικό διάστημα είναι από 18–36 μήνες. Παράγοντες που επηρεάζουν το χρόνο θεραπείας είναι η ηλικία, η αύξηση των γνάθων, η συνεργασία, το σχέδιο θεραπείας και η σοβαρότητα του προβλήματος κάθε ασθενούς.

Κατά την έναρξη της θεραπείας, ο ασθενής θα πρέπει να έρθει 2–3 φορές μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Εν συνεχεία, ανάλογα με την περίπτωση, κατά μέσο όρο μια φορά το μήνα.

Κάθε περιστατικό έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες, και το κόστος καθορίζεται βάσει της σοβαρότητας του προβλήματος και της εκτίμησης του χρόνου θεραπείας. Κακή συνεργασία από μέρους του ασθενούς, που έχει σαν συνέπεια την καθυστέρηση της θεραπείας, καθώς και κακή φροντίδα των μηχανημάτων μπορεί να αυξήσουν το κόστος της θεραπείας.

Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, επιτυγχάνεται μόνιμη σημαντική βελτίωση. Τα δόντια, όμως, δεν παύουν να είναι μέλη του ανθρώπινου σώματος και να υπόκεινται και αυτά σε κάποιες αλλαγές με το χρόνο. Η ευσυνείδητη τήρηση των οδηγιών του ορθοδοντικού και η χρήση των μηχανημάτων διατήρησης του ορθοδοντικού αποτελέσματος ελαττώνει σημαντικά πιθανές αλλαγές των σχέσεων και θέσεων των δοντιών μετά τη θεραπεία.

Ο ορθοδοντικός, αφού πάρει το πτυχίο του χειρούργου οδοντίατρου, είναι υποχρεωμένος να συμπληρώσει τρία ή περισσότερα χρόνια μεταπτυχιακών σπουδών στην ορθοδοντική. Με τις ειδικές γνώσεις που αποκτά μπορεί να αντιμετωπίσει με υπευθυνότητα και αποτελεσματικότητα την πολυπλοκότητα των ορθοδοντικών περιστατικών. Στην Ελλάδα δεν απαγορεύεται να εκτελούν ορθοδοντικές εργασίες μη εξειδικευμένοι οδοντίατροι, οι οποίοι όμως δεν έχουν την απαραίτητη εκπαίδευση και εμπειρία για τη σωστή αντιμετώπιση των περιστατικών.